FAQ

Nieleczone wady zgryzu mogą mieć bardzo poważne konsekwencje zwłaszcza u dzieci. W pierwszej kolejności prowadzą one do uszkodzenia zębów stałych, ich szybszego ścierania, a niekiedy nawet problemów z ich prawidłowym wyrastaniem. Wady zgryzu utrudniają, a czasem uniemożliwiają właściwą higienę zębów, przez co są one narażone na próchnicę, choroby dziąseł, a także schorzenia stawów skroniowo-żuchwowych. U dzieci z nieleczonymi wadami zgryzu pojawiają się problemy z wymową, nieestetyczny wyraz twarzy, a w skrajnych przypadkach – kłopoty z żuciem i gryzieniem, co może powodować choroby układu pokarmowego.

Okluzja, czyli sposób, w jaki nasze zęby stykają się ze sobą jest nie bez znaczenia dla naszego układu żucia oraz układu mięśniowo-szkieletowego. Może to mieć kolosalny wpływ na kondycję kręgosłupa, szyi, tułowia, ramion, nóg, na cały układ motoryczny. Zęby oprócz znanych nam funkcji, jak rozdrabnianie i przeżuwanie pokarmu, pełnią również inną kluczową rolę – to jest stabilizują czaszkę podczas mechanizmu okluzji. Zaciśnięte zęby i zgrzytanie zębami zwiększają napięcia mięśni, co z kolei może powodować dokuczliwe bóle głowy podobne do migren, bóle oczu, szyi, ramion i karku.

Efekty zauważalne są dość szybko. Już po 3 miesiącach widać znaczną poprawę jednak zmiany są widoczne już na pierwszej wizycie. Jednak nie można zapominać, że leczenie to skomplikowany proces który wymaga czasu.

Aparatu ortodontycznego nie mogą nosić osoby cierpiące na choroby związane z obniżoną odpornością organizmu (np. białaczka). Nie zaleca się go także, jeśli pacjent przyjmuje np. leki na osteoporozę. Również postępująca choroba przyzębia, stany zapalne w jamie ustnej, muszą być zlikwidowane przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego.

Poza starannym umyciem zębów, na pierwszą wizytę nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Zęby nie muszą być wyleczone. Podczas wizyty ortodonta stwierdzi, które zęby należy wyleczyć przed założeniem aparatu. Ortodonta na pierwszych wizytach poinformuje szczegółowo o planie leczenia oraz o ewentualnych wymaganych badaniach.

Leczenie stomatologiczne podczas noszenia aparatu ortodontycznego jest jak najbardziej możliwe. W razie konieczności uzyskania dostępu do części zębów znajdujących się za umocowaną na zębach strukturą możliwe jest po prostu tymczasowe jej ściągnięcie. Jeżeli tylko stomatolog posiada odpowiednie umiejętności, może dokonać tego sam. W innych przypadkach może dochodzić do współpracy tego specjalisty z ortodontą, który na czas konieczny do przeprowadzenia leczenia stomatologicznego zdejmie wymagane do tego elementu aparatu, a później umieści je z powrotem na swoim miejscu.

Leczenie ortodontyczne trwa zazwyczaj od roku do 3 lat. Czas leczenia dla każdego jest indywidualny i uwarunkowany przede wszystkim rodzajem wady zgryzu. Należy pamiętać iż leczenie u osoby dorosłej na ogół trwa dłużej.

Należy zabrać dziecko do specjalisty po zauważeniu jednego z poniższych objawów:

• asymetria w rysach twarzy
• nadmiernie wysunięta lub cofnięta bródka
• szkodliwe nawyki (np. ssanie palca, smoczka lub obgryzanie paznokci, ołówków, długopisów)
• uszeregowanie zębów: nadmierne stłoczenia lub szpary między zębami
• oddychanie ustami
• dysfunkcja języka
• stale otwarta buzia
• przedwczesna utrata zębów mlecznych (najczęściej na skutek powikłań próchnicy)
• wada wymowy

Wizyty u ortodonty odbywają się raz na 4-5 tygodni. W przypadku zastosowania zamków samoligaturujących pacjent pojawia się w gabinecie ortodontycznym raz na 1,5 – 2 miesiące.

Każdy pacjent powinien być świadomy istniejącego ryzyka wystąpienia powikłań, nawet jeżeli jest ono bardzo niewielkie. Na szczęście w związku z ulepszeniem technik leczenia, szerszym poznaniem reakcji biologicznych żywego organizmu, powikłania zdarzają się rzadko. Lekarz dobiera plan leczenia indywidualnie do pacjenta co w połączeniu z właściwym dbaniem o higienę powinno zapobiec komplikacjom.

Leczenie stomatologiczne podczas noszenia aparatu ortodontycznego jest jak najbardziej możliwe. W razie konieczności uzyskania dostępu do części zębów znajdujących się za umocowaną na zębach strukturą możliwe jest po prostu tymczasowe jej ściągnięcie. Jeżeli tylko stomatolog posiada odpowiednie umiejętności, może dokonać tego sam. W innych przypadkach może dochodzić do współpracy tego specjalisty z ortodontą, który na czas konieczny do przeprowadzenia leczenia stomatologicznego zdejmie wymagane do tego elementu aparatu, a później umieści je z powrotem na swoim miejscu.

Po zdjęciu aparatu nadal istnieje ryzyko nawrotu wady. Aby zapobiec niepożądanym przesunięciom zębów stosuje się różne rodzaje zabezpieczeń. Są to: retainery, płytki retencyjne, szyny retencyjne. Etap leczenia retencyjnego planowany jest indywidualnie dla każdego pacjenta jeszcze przed podjęciem właściwego leczenia i omawiany na ” planie leczenia”. Zlekceważenie retencji może skutkować nawrotem wady.

Założenie aparatu trwa zazwyczaj około 1 – 1.5h.

Samo zakładanie aparatu nie boli. Ból może się pojawić przez 2-3 pierwsze dni po wizycie, jednak jest to kwestia bardzo indywidualna. Jeśli ból jest uciążliwy można poprosić lekarza o środek przeciwbólowy. Występowanie bólu po wizycie jest całkowicie normalne i świadczy o postępowaniu leczenia.

Podczas leczenia należy trochę więcej czasu poświęcić na higienę tak by wszystkie powierzchnie zębów i elementy aparatu starannie wyczyścić. pomagają w tym specjalne akcesoria do dbania o aparat i zęby, takie jak specjalne szczoteczki, pasty, wyciorki czy płyny do płukania ust. Dbałość o higienę w tym okresie pomoże uniknąć ewentualnych komplikacji i przyczynić się do sprawnego i szybszego wyleczenia wady ortodontycznej.

Zalecana jest dieta papkowata aby nie obciążać dodatkowo zębów. W razie wystąpienia silnego bólu można poprosić ortodontę o leki przeciwbólowe.

Podczas leczenia należy unikać jedzenia:

• twardych owoców i warzyw np. jabłek, marchewki itp.,
• produktów oklejających zęby i ciągnących np. toffi, batony,
• orzechów,
• twardego pieczywa i sucharów,
• twardych słodyczy.

Jest to kwestia indywidualna. Jeśli skrupulatnie jest pilnowana higiena podczas leczenia,zęby nie muszą się zrobić żółte. Oczywiście przebarwienia mogą wystąpić jednak nie występuje to zawsze.